Photo by Osman Ran on Unsplash 22:02 เริ่มบันทึก FD3420 (23:30-00-40)เป็นการเดินทางขากลับเที่ยวดึกมากครั้งหนึ่ง โดยคิดว่าจะได้อยู่กับคนที่เรารักให้นานๆ แต่ก็ทำไม่ได้เพราะที่เชียงใหม่แถวที่พ่อผมอยู่ พอหกโมงเย็นมันเงียบมาก อ้อยอิ่งจนสองทุ่มครึ่งก็ให้เอารถออกมาส่งที่สนามบิน เช็คอินมาแล้วกับแอ๊พทราเวลโลๆได้ boarding pass PDF(แบบmail attached)แล้ว แต่ใช้ไม่ได้ตอนเดินมาให้เจ้าหน้าที่ตรวจก่อนจะผ่านเข้าไปด้านใน “มี boarding pass ของแอร์เอเชียมั๊ยคะ” “เอ่อ คือผมมีแต่แบบนี้ เพราะวันนี้พยายามใช้แอ๊พแอร์เอเชียแล้วมันไม่ขึ้น boarding pass ในpasses เหมือนขามา ลองทั้งวันแล้ว” “ถ้าแบบนี้คงไม่ได้นะค่ะ เจ้าหน้าที่แอร์เอเชียเขาจะบอกว่าใช้ไม่ได้คะ ลงไปprintใหม่ด้านล่างนะคะ” ผมลงไปพิมพ์ใหม่ที่ตู้บริการอย่างว่าง่าย cr: Unsplash มานั้งนึกคิดดู การที่เราออกไปใหนๆ และใช้บริการขนส่งสาธารณะมันมีข้อดีอยู่เยอะเลย โดยเฉพาะกับการเดินทางโดยเครื่องบินที่มีข้อจำกัดมากมาย มันทำให้เราได้ฝึกตน ฝึกจิตฝึกใจ ต้องทำให้ได้และเข้ากับระเบียบปฏิบัติที่เขาตั้งไว้ มันดูเหมือนอะไรบ้างอย่างในตัวลดลง แปลกตรงที่มันรู้สึกดี ผมมาเชียงใหม่เหมือนจะปีละหนึ่งถึงสองครั้ง ชีวิตที่กรุงเทพกับที่นี่มันต่างกันมาก เวลามันช้าลงจริงๆ ถึงตอนนี้ 22:43 อีกไม่กี่นาทีก็จะเรียกขึ้นเครื่อง ในใจยังไม่แน่ใจว่าพร้อมไม๊กับการกลับไปเจอสังคมเมืองหลวง 22:45 […]